Εκκαθαριστές στην Α.Ε.

Στις διατάξεις του άρθρου 18 παρ. 1 και 2 του Ν. 2190/1920 "περί ανωνύμων εταιρειών" ρυθμίζονται τα θέματα της οργανικής εκπροσώπησης του νομικού προσώπου της ανώνυμης εταιρείας. Ειδικότερα ορίζεται ότι το διοικητικό συμβούλιο της Α.Ε. ενεργώντας συλλογικά, την εκπροσωπεί δικαστικώς και εξωδίκως και ότι το καταστατικό μπορεί να ορίσει ότι ένα ή περισσότερα μέλη του συμβουλίου ή άλλα πρόσωπα δικαιούνται να εκπροσωπούν την εταιρεία γενικώς ή για ορισμένου μόνον είδους πράξεις. Η ανώνυμη εταιρεία κατά το στάδιο της εκκαθαρίσεως κατά το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται διοικείται από τους εκκαθαριστές οι οποίοι διορίζονται από τη γενική συνέλευση ή εξαιρετικά από τον Υπουργό Εμπορίου (άρθρα 47α παρ. 2, 48 παρ. 2 του ίδιου νόμου). Σύμφωνα δε με την παρ. 7 του άρθρου 49 του Ν. 2190/1920, που προστέθηκε με το άρθρο 14 παρ. 1 του Ν. 2339/1995 ο διορισμός των εκκαθαριστών συνεπάγεται αυτοδικαίως την παύση της εξουσίας του διοικητικού συμβουλίου και όσον αφορά τους εκκαθαριστές, εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις για το διοικητικό συμβούλιο.

Συνεπώς, οι εκκαθαριστές διαχειρίζονται τις υποθέσεις της ανώνυμης εταιρείας και την εκπροσωπούν προς τα έξω και ενώπιον των δικαστηρίων από κοινού ή μεμονωμένα. Από δε τις διατάξεις των άρθρων 7 εδ. 1 ια, 7β παρ. 15, και 7ε του Ν. 2190/1920 προκύπτει ότι η δημοσιότητα στην οποία υποβάλλεται η πράξη διορισμού των εκκαθαριστών ανώνυμης εταιρείας δεν έχει συστατικό αλλά βεβαιωτικό ή δηλωτικό χαρακτήρα, γιαυτό αν η απόφαση δεν έχει υποβληθεί στην προβλεπόμενη δημοσιότητα δεν μπορεί να την επικαλεσθεί η εταιρεία, ενώ αντίθετα μπορούν να την επικαλεσθούν κατ' αυτής οι τρίτοι. Αυτό σημαίνει ότι η πράξη διορισμού οργάνων της διοικήσεως ή των εκκαθαριστών ολοκληρώνεται από τη λήψη της σχετικής απόφασης από το αρμόδιο όργανο και της αποδοχής του διορισμού από το διοριζόμενο, πλην όμως η μη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως πράξεων και στοιχείων που αναφέρονται στο σχετικό διορισμό έχει ως αποτέλεσμα ότι η ανώνυμη εταιρεία δεν μπορεί να τα αντιτάξει κατά τρίτων, εκτός αν αποδείξει ότι οι τρίτοι τα γνώριζαν, ενώ αντίθετα μπορούν να τα επικαλεσθούν κατ' αυτής οι τελευταίοι.

(ΑΠ 1184/2014, iNLAW.GR)

Μάθετε περισσότερα εδω