Πνευματική ιδιοκτησία - Βάσεις Δεδομένων

Κατ' άρθρο 65 παρ. 1 του Ν. 2121/1993, ο δημιουργός μπορεί να εγείρει αναγνωριστική αγωγή του δικαιώματός του, με αίτημα την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον, ενώ, όπως προκύπτει από την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 57, 58, 297, 298, 914 και 932 ΑΚ, κάθε πράξη που έχει ως αντικείμενο και περιεχόμενο όμοιο με το αντικείμενο και περιεχόμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας, εφόσον αυτή δεν συντελείται από τον δικαιούχο ή με την συναίνεσή του, συνιστά αντικειμενικώς παράνομη πράξη, οπότε συντρεχόντων και των λοιπών ουσιαστικών όρων του άρθρου 914 του ΑΚ, όπως η υπαιτιότητα, η ύπαρξη ζημίας και ο αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ παρανόμου πράξεως και ζημίας, γεννιέται αξίωση προς αποζημίωση και για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Εξάλλου, σύμφωνα με την παράγραφο 2α του άρθρου 2 του Ν. 2121/1993, που προστέθηκε με το άρθρο 7 του Ν. 2819/2000, ο οποίος αποτέλεσε το μέσο μεταφοράς της κοινοτικής οδηγίας 96/9/ΕΟΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11-3-1996 σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων, αντικείμενο προστασίας των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας είναι και οι βάσεις δεδομένων, οι οποίες λόγω της επιλογής ή διευθέτησης του περιεχομένου τους αποτελούν πνευματικά δημιουργήματα. Η προστασία αυτή δεν εκτείνεται στο περιεχόμενο των βάσεων δεδομένων και δεν θίγει κανένα από τα δικαιώματα που υφίστανται στο περιεχόμενο αυτό. Ως βάση δεδομένων νοείται η συλλογή έργων, δεδομένων ή άλλων ανεξάρτητων στοιχείων, διευθετημένων κατά συστηματικό ή μεθοδικό τρόπο και ατομικώς προσιτών με ηλεκτρονικά μέσα ή με άλλο τρόπο. Το δικαίωμα ειδικής φύσεως (sui generis) του κατασκευαστή βάσης δεδομένων προστατεύεται στο άρθρο 45Α του Ν. 2121/1993, σύμφωνα με το οποίο ο κατασκευαστής βάσης δεδομένων έχει το δικαίωμα να απαγορεύει την εξαγωγή ή και την επαναχρησιμοποίηση του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του περιεχομένου της βάσης δεδομένων, αξιολογούμενου ποιοτικά ή ποσοτικά, εφόσον η απόκτηση, ο έλεγχος ή η παρουσίαση του περιεχομένου της βάσης δεδομένων, καταδεικνύουν ουσιώδη ποιοτική ή ποσοτική επένδυση. Η πρακτική σημασία της προστασίας με το ειδικό αυτό δικαίωμα είναι μεγάλη, γιατί καλύπτονται οι περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στο πεδίο της πνευματικής Ιδιοκτησίας ή για τις οποίες υπάρχει αμφιβολία ως προς την προστασία αυτή, όπως οι περιπτώσεις βάσεων δεδομένων με καθαρά αριθμητικά στατιστικά στοιχεία, με διευθύνσεις ή δρόμους, τηλεφωνικοί κατάλογοι κ.λ.π. Πρόκειται δηλαδή, για ένα δικαίωμα "ειδικής φύσης" που δεν κατατάσσεται ούτε στο δικαίωμα πνευματικής Ιδιοκτησίας ούτε στα συγγενικά δικαιώματα. (ΑΠ 1051/2015, inlaw.gr)